Paweł zwraca się do kościoła w Koryncie, podkreślając znaczenie zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Zauważa, że jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, to wiara wierzących jest daremna, a ci, którzy umarli w Chrystusie, stracili wszelką nadzieję. To podkreśla centralne miejsce zmartwychwstania w chrześcijańskiej wierze. Zmartwychwstanie nie jest tylko wydarzeniem historycznym, ale fundamentem chrześcijańskiej nadziei, obiecującym życie wieczne i zwycięstwo nad śmiercią. Bez niego cała podstawa chrześcijańskiego przekonania się rozpada, pozostawiając wierzących bez nadziei na spotkanie z bliskimi czy życie wieczne.
Przesłanie Pawła to głęboka nadzieja i pewność, że śmierć nie jest ostatnim słowem dla tych, którzy są w Chrystusie. Uspokaja wierzących, że ich wiara nie jest daremna i że ci, którzy „zasnęli” w Chrystusie, nie są zgubieni, lecz zostaną wzbudzeni do życia wiecznego. Ta nadzieja zachęca chrześcijan do życia z pewnością i radością, wiedząc, że ich wiara w Chrystusa zapewnia im przyszłość poza tym życiem.
