Paweł zwraca się do Koryntian z retorycznym pytaniem, aby podkreślić znaczenie zmartwychwstania. Odnosi się do własnych doświadczeń, które mogą być metaforyczne, mówiąc o wielkich wyzwaniach, symbolizowanych przez 'walkę z dzikimi zwierzętami w Efezie'. Ta wizja podkreśla intensywność jego zmagań dla Ewangelii. Bez nadziei na zmartwychwstanie takie wysiłki wydają się bezsensowne, prowadząc do myślenia 'jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy', co odzwierciedla życie skoncentrowane wyłącznie na natychmiastowej gratyfikacji i pozbawione wiecznej perspektywy.
Argument Pawła polega na tym, że zmartwychwstanie umarłych nadaje głęboki sens życiu i poświęceniom podejmowanym w wierze. Zapewnia wierzących, że ich praca nie jest daremna i że istnieje przyszłość poza tym życiem. Ta nadzieja na zmartwychwstanie jest centralnym punktem chrześcijańskiej wiary, zachęcając wierzących do wytrwałości w trudach z zapewnieniem, że ich życie ma wieczne znaczenie. Potwierdzając zmartwychwstanie, Paweł wzywa Koryntian do życia z celem, nadzieją i skupieniem na wartościach wiecznych, a nie chwilowych przyjemnościach.
