Prośba starego proroka o pochowanie obok człowieka Bożego podkreśla głęboki szacunek i uznanie dla boskiej misji, którą ten człowiek wypełniał. Mimo wcześniejszego oszustwa, w którym stary prorok wprowadził człowieka Bożego w błąd, ta prośba oznacza pragnienie pojednania oraz głęboki szacunek dla wierności człowieka Bożego wobec Bożego polecenia. Odzwierciedla to uznanie przez starego proroka znaczenia zjednoczenia się z Bożymi posłańcami i boską wolą.
Akt pragnienia spoczywania obok człowieka Bożego symbolizuje ostateczny akt jedności i szacunku dla boskiego celu, który reprezentował człowiek Boży. Sugeruje to, że stary prorok, mimo swoich wcześniejszych działań, zrozumiał znaczenie misji człowieka Bożego i chciał być z nią związany nawet po śmierci. Ta prośba może być postrzegana jako symboliczny gest pokuty i uznanie prawdy oraz mocy Bożego słowa przekazywanego przez Jego proroków. Przypomina to o znaczeniu czczenia i szanowania tych, którzy wiernie służą Bożym celom, nawet w obliczu ludzkich błędów i nieporozumień.
