Po zmartwychwstaniu Jezus nie ukazał się ogółowi ludzi, lecz wyłącznie tym, których Bóg wybrał na świadków. Wśród nich znajdowali się apostołowie, którzy doświadczyli głębokiego przeżycia, dzieląc z Jezusem posiłki. To było potwierdzenie Jego fizycznego zmartwychwstania, które miało miejsce w rzeczywistości, a nie tylko w duchowym widzeniu. Spotkanie to podkreślało prawdę o zwycięstwie Jezusa nad śmiercią. Wybór tych świadków był częścią boskiego planu, aby zapewnić, że wiadomość o zmartwychwstaniu będzie głoszona przez tych, którzy mieli bezpośrednie doświadczenie. Ich świadectwo stało się fundamentem wczesnego Kościoła, kładąc nacisk na rzeczywistość zmartwychwstania Jezusa i Jego ciągłą obecność w życiu wiernych. Przypomina nam to o znaczeniu osobistego doświadczenia i świadectwa w dzieleniu się wiarą chrześcijańską oraz o pewności, że Bóg wybiera i wyposaża ludzi do realizacji swoich celów.
Dzieląc się posiłkami z zmartwychwstałym Chrystusem, apostołowie doświadczyli wspólnoty i jedności, co wzmacnia ideę, że zmartwychwstanie Jezusa wprowadza wierzących w nową, żywą relację z Nim. Zachęca to współczesnych chrześcijan do poszukiwania osobistej i przemieniającej relacji z Jezusem, opartej na rzeczywistości Jego zmartwychwstania i nadziei, jaką ono przynosi.