Mojżesz przypomina o przydziale ziemi dla plemion Rubena i Gada. Te plemiona otrzymały tereny po wschodniej stronie rzeki Jordan, szczególnie na północ od Aroer przy wąwozie Arnon, obejmujące połowę górzystego terenu Gileadu oraz jego miasta. Obszar ten był znany z urodzajności i odpowiedniości dla bydła, co miało kluczowe znaczenie dla tych plemion. Przydział tej ziemi był częścią szerszego podziału wśród Izraelitów, którzy przygotowywali się do osiedlenia w Ziemi Obiecanej.
Werset ten podkreśla znaczenie Bożej opatrzności oraz spełnienia Jego obietnic. Odzwierciedla staranne planowanie i organizację, które były niezbędne do ustanowienia wspólnoty w nowej ziemi. Podział ziemi ilustruje również znaczenie współodpowiedzialności i współpracy między plemionami. Gdy Izraelici przygotowywali się do osiedlenia w Ziemi Obiecanej, przypomniano im o ich wspólnej drodze i potrzebie współpracy w realizacji Bożego planu. Ten fragment zachęca wierzących do zaufania Bożej opatrzności oraz do doceniania wspólnoty i współpracy w ich własnych duchowych podróżach.
