W tej chwili nadzorcy izraelscy, którzy znajdują się pomiędzy wymaganiami faraona a cierpieniem swojego ludu, podejmują odważny krok, zbliżając się bezpośrednio do faraona. Zadają pytanie o niesprawiedliwe traktowanie, które sprawiło, że ich już trudne życie stało się jeszcze bardziej obciążające. Sytuacja ta powstała, ponieważ faraon zwiększył ich obciążenie pracą, nie zapewniając niezbędnych zasobów, takich jak słoma do produkcji cegieł, a jednocześnie oczekując tej samej wydajności.
Apel nadzorców to znaczący akt odwagi, ponieważ stają przed władcą znanym z surowości i braku empatii. Ich pytanie: "Dlaczego tak traktujesz swoich sług?" nie jest tylko prośbą o pomoc dla nich samych, ale dla wszystkich Izraelitów cierpiących pod uciskającym reżimem. Podkreśla to temat niesprawiedliwości oraz ludzkiego pragnienia sprawiedliwego traktowania i współczucia. Ten fragment przypomina nam o znaczeniu mówienia w obronie sprawiedliwości oraz o sile zbiorowego głosu w dążeniu do zmian. Zapowiada również większą narrację o wyzwoleniu i ocaleniu, która jest centralnym motywem historii Wyjścia.
