Opowieść opisuje czas, gdy 'synowie Boży' zostali przyciągnięci urodą ludzkich kobiet i postanowili je poślubić. Termin 'synowie Boży' był interpretowany na różne sposoby w tradycji chrześcijańskiej. Niektórzy postrzegają ich jako istoty anielskie, inni jako potomków Seta, syna Adama, którzy pozostali wierni Bogu, w przeciwieństwie do linii Kaina. To połączenie między 'synami Bożymi' a kobietami ludzkimi często uznawane jest za istotne wydarzenie, które przyczyniło się do moralnego upadku ludzkości, prowadząc do decyzji Boga o oczyszczeniu ziemi przez potop.
Fragment ten podkreśla temat interakcji bosko-ludzkiej oraz konsekwencje wyborów podejmowanych poza zamierzonym porządkiem Bożym. Przypomina o znaczeniu zachowania duchowej integralności oraz potencjalnych skutkach odchodzenia od boskiego przewodnictwa. Opowieść ta odnosi się również do piękna i uroku ludzkich relacji, które mogą prowadzić do pozytywnych lub negatywnych rezultatów, w zależności od kontekstu i intencji, które za nimi stoją.
