Jeremiasz staje w obliczu fałszywych proroków, którzy wprowadzali lud Judzki w błąd, obiecując im fałszywy pokój i bezpieczeństwo. Wzywa tych proroków do udowodnienia swojej autentyczności poprzez modlitwę o ochronę świętych przedmiotów w Jerozolimie, aby nie zostały zabrane do Babilonu. To jest test ich prorockich roszczeń oraz wezwanie do prawdziwego wstawiennictwa. Słowa Jeremiasza podkreślają znaczenie prawdziwego duchowego przywództwa i odpowiedzialność tych, którzy twierdzą, że mówią w imieniu Boga.
W kontekście nadchodzącego wygnania, wyzwanie Jeremiasza jest wezwaniem do działania, zachęcając proroków do szukania Bożej miłosierdzia i ochrony nad pozostałymi skarbami świątyni i miasta. Podkreśla rolę modlitwy i wstawiennictwa w czasach kryzysu oraz potrzebę, by przywódcy byli prawdziwie połączeni z wolą Bożą. Ten fragment przypomina wierzącym o znaczeniu rozróżniania prawdziwego duchowego prowadzenia oraz mocy szczerej modlitwy w dążeniu do Bożej interwencji i ochrony.