Adoni-Zedek, król Jerozolimy, był zaniepokojony szybkim rozwojem i sukcesami Izraelitów pod dowództwem Jozuego. Całkowite zniszczenie Ai i Jerycha świadczyło o militarnej potędze Izraelitów oraz o boskim wsparciu, które otrzymywali. Informacja, że Gibeon, duże i wpływowe miasto, zawarło pokój z Izraelem i stało się ich sojusznikiem, była szczególnie niepokojąca dla okolicznych królestw. Decyzja Gibeonu o sojuszu z Izraelem miała charakter strategiczny, zapewniając im przetrwanie i ochronę. Ten sojusz oznaczał zmianę w dynamice władzy w regionie, gdyż inne miasta zaczęły dostrzegać rosnące zagrożenie ze strony Izraela.
Fragment ten podkreśla tematy strachu i politycznych manewrów, gdy lokalni królowie, tacy jak Adoni-Zedek, zaczęli planować działania przeciwko Izraelitom. Wprowadza nas w koalicję królów, którzy wkrótce zjednoczą się przeciwko Jozuemu i Izraelitom, próbując ograniczyć ich wpływy. Ta narracja uwydatnia szersze biblijne tematy boskiej interwencji oraz spełnienia obietnic Bożych wobec Izraelitów, którzy kontynuowali podbój i osiedlanie się w Ziemi Obiecanej.
