Po swoim zmartwychwstaniu Jezus ukazał się uczniom, którzy zmagali się z lękiem i wątpliwościami. Aby ich uspokoić, pokazał im swoje ręce i nogi, które nosiły ślady ukrzyżowania. Ten gest stanowił niezaprzeczalny dowód na jego tożsamość oraz rzeczywistość zmartwychwstania. W ten sposób Jezus bezpośrednio odniósł się do ich wątpliwości, oferując im pokój i pewność w chwili zamieszania i strachu.
Pokazanie ran miało głębokie znaczenie. Udowodniło, że zmartwychwstanie Jezusa nie było jedynie duchowym wydarzeniem, ale fizyczną rzeczywistością. Jego gotowość do ujawnienia blizn świadczyła o zrozumieniu ludzkich wątpliwości oraz współczuciu wobec potrzeby uczniów, by otrzymać zapewnienie. Ten moment podkreśla znaczenie wiary opartej na prawdzie i doświadczeniu, zachęcając wierzących do zaufania rzeczywistości zwycięstwa Jezusa nad śmiercią. Ukazuje również pragnienie Jezusa, aby jego naśladowcy odnaleźli pokój i pewność w jego obecności, wiedząc, że pokonał największe z prób.
