Dzień przygotowania był kluczowym momentem dla Żydów, ponieważ był dniem przed szabatem, kiedy należało zakończyć wszelkie prace. Obejmuje to przygotowanie posiłków i upewnienie się, że wszystko jest w porządku, ponieważ w szabat nie można było pracować. Wzmianka o tym dniu w kontekście ukrzyżowania Jezusa podkreśla pilność, z jaką Jego uczniowie musieli działać. Musieli zapewnić, że Jezus zostanie właściwie pochowany przed rozpoczęciem szabatu, ponieważ zgodnie z prawem żydowskim nie można było pozostawić ciała bez pochówku w tym świętym czasie.
Ten moment w narracji przypomina nam o praktykach kulturowych i religijnych tamtych czasów, stanowiąc tło dla działań tych, którzy kochali Jezusa. Podkreśla również szacunek i oddanie, jakie mieli do Niego, spiesząc się, aby zapewnić Mu godny pochówek mimo ograniczeń czasowych. Dzień przygotowania staje się zatem symbolem zarówno praktycznych, jak i duchowych przygotowań, które były niezbędne w życiu wiernych, odzwierciedlając ich zaangażowanie w oddawanie czci Bogu i Jego przykazaniom.