W tym momencie Mojżesz bezpośrednio zwraca się do Koracha i Lewitów, podkreślając znaczenie słuchania. Korach, członek plemienia Lewitów, zainicjował bunt przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi, kwestionując ich przywództwo i autorytet. Słowa Mojżesza to wezwanie do refleksji, zachęcające Lewitów do rozważenia ich unikalnej roli i odpowiedzialności jako tych, którzy zostali wybrani do służby Bogu. Lewici mieli szczególne powołanie, a Mojżesz przypomina im o powadze ich pozycji. Ten werset podkreśla znaczenie pokory i posłuszeństwa, ostrzegając przed niebezpieczeństwami pychy i buntu. Służy jako przypomnienie, że Bożych wybranych przywódców należy szanować, a wyzwania wobec boskiego porządku mogą prowadzić do niezgody i konsekwencji. Słuchając, Lewici są zachęcani do dostosowania się do Bożej woli i celu, co sprzyja jedności i pokoju w społeczności.
Ten fragment zaprasza wierzących do refleksji nad ich własnymi rolami w społecznościach oraz znaczeniem szanowania i wspierania tych, którzy pełnią funkcje kierownicze. Zachęca do ducha pokory i gotowości do słuchania Bożego prowadzenia, uznając wartość jedności i harmonii w wypełnianiu Bożych zamierzeń.
