Na pustyni Izraelici stanęli w obliczu kryzysu, gdy zostali ukąszeni przez jadowite węże. Bóg polecił Mojżeszowi, aby wykonał węża miedzianego i umieścił go na sztandarze. Każdy, kto został ukąszony, mógł spojrzeć na węża miedzianego i zostać uzdrowiony. Ta narracja podkreśla znaczenie wiary i posłuszeństwa. Izraelici musieli zaufać Bożemu niezwykłemu sposobowi na uzdrowienie, co wymagało od nich spojrzenia na węża miedzianego. To spojrzenie było wyrazem wiary w Bożą obietnicę i opatrzność.
Wąż miedziany jest także potężnym symbolem zbawienia i odkupienia. Zapowiada nauczanie Nowego Testamentu o zwracaniu się do Chrystusa w poszukiwaniu zbawienia. Tak jak Izraelici zostali uzdrowieni przez spojrzenie na węża miedzianego, chrześcijanie wierzą, że zbawienie przychodzi przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Ta historia przypomina wiernym o konieczności wiary i zaufania Bożemu planowi, nawet gdy wydaje się on nietypowy. Zachęca nas do zwracania się do Boga w trudnych czasach, ufając Jego mocy uzdrawiania i zbawienia.
