Pinili ni David na huwag bilangin ang mga lalaking may edad na dalawampu't isang taon pababa, na nagpapakita ng kanyang pagtitiwala sa pangako ng Diyos na palalakihin ang Israel na gaya ng mga bituin sa langit. Ang desisyong ito ay hindi lamang isang simpleng hakbang, kundi isang malalim na pagkilala sa kapangyarihan ng Diyos at sa Kanyang kakayahang magbigay ng kasaganaan sa Kanyang bayan. Sa hindi pagbibilang sa mga kabataan, ipinapakita ni David na ang mga biyayang ibinibigay ng Diyos ay hindi kayang sukatin ng tao at hindi maaaring ikulong sa mga estadistika.
Ang gawaing ito ng pananampalataya ay nagbibigay-inspirasyon sa mga mananampalataya na magtiwala sa mga pangako ng Diyos, kahit na ang mga resulta ay hindi agad nakikita. Ito ay nagtuturo sa atin na ang ating pagtitiwala ay dapat nakabatay sa Kanyang mga pangako at hindi sa mga kalkulasyon ng tao. Ang talatang ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng pananampalataya sa mga pangako ng Diyos at ang Kanyang kakayahang tuparin ang mga ito sa Kanyang sariling oras at paraan, na nag-uudyok sa atin na ituon ang ating mga isip at puso sa espiritwal na pagtitiwala sa halip na sa mga panlabas na sukat.