Ang talatang ito ay naglalarawan ng isang mahalagang sandali ng estratehikong pagpaplano sa panahon ng hidwaan. Ang desisyon na alisin ang mga hari mula sa kanilang mga tungkulin at palitan sila ng ibang mga opisyal ay nagpapahiwatig ng pagbabago sa estratehiya ng militar. Ang hakbang na ito ay maaaring naglalayong lumikha ng mas epektibo at nagkakaisang estruktura ng pamumuno, marahil dahil ang mga hari ay hindi nagtatagumpay o dahil kinakailangan ang ibang pamamaraan upang makamit ang tagumpay.
Sa mas malawak na konteksto, ito ay maaaring ituring na aral sa kakayahang umangkop at sa kahalagahan ng paggawa ng mga pagbabago kapag ang kasalukuyang mga pamamaraan ay hindi nagbubunga ng ninanais na resulta. Ipinapakita nito ang pangangailangan para sa tamang paghusga at tapang sa pamumuno, maging ito man ay sa militar, organisasyon, o personal na konteksto. Ang pagiging handang muling suriin at ayusin ang mga estratehiya ay maaaring magdulot ng mas magagandang resulta at tagumpay sa pagtagumpayan ng mga hadlang. Ang prinsipyong ito ay naghihikayat sa mga indibidwal na maging bukas sa pagbabago at maghanap ng karunungan sa paggawa ng mga desisyon na naaayon sa kanilang mga layunin at pagpapahalaga.
