Sa panahon ng espirituwal na pagbabagong loob, si Joiada, ang pari, ay gumawa ng mahahalagang hakbang upang ibalik ang mga tradisyonal na gawi sa pagsamba sa templo. Ibinigay niya ang mga orihinal na responsibilidad sa mga Levita, na itinalaga ni Haring David, upang matiyak na ang mga serbisyong pang-templo ay isinasagawa ayon sa Kautusan ni Moises. Kasama rito ang paghahandog ng mga handog na susunugin, na isang sentrong aspeto ng pagsamba sa sinaunang Israel. Sa pamamagitan ng kanyang mga hakbang, hindi lamang niya binuhay ang mga gawi sa relihiyon kundi pinagtibay din ang ugnayan ng komunidad sa Diyos.
Ang pagdadala ng kasiyahan at pag-awit, ayon sa utos ni David, ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagsamba bilang isang masaya at sama-samang karanasan. Ang musika at pagdiriwang ay bahagi ng mga serbisyong pang-samba, na nagpapakita ng malalim na pasasalamat at paggalang sa Diyos. Ang pagbabalik ng mga gawi sa pagsamba na ito ay isang mahalagang sandali para sa mga tao, na sumasagisag sa pagbabalik sa kanilang mga espirituwal na ugat at sama-samang pangako na mamuhay ayon sa mga batas ng Diyos. Ito ay nagsisilbing paalala ng kapangyarihan ng pamumuno sa paggabay sa isang komunidad pabalik sa katapatan at ang kagalakan na dulot ng pagsamba sa Diyos na may taos-pusong puso.
