Sa panahon ng pamumuno ni Jehoiakim, ang Juda ay nasa ilalim ng impluwensya ng Ehipto, partikular kay Paraon Necho. Upang mapanatili ang kanyang posisyon bilang hari, kinakailangan ni Jehoiakim na magbayad ng mabigat na buwis ng pilak at ginto. Upang matugunan ang obligasyong ito, siya ay nagpatupad ng mataas na buwis sa mga tao, na nagdulot ng malaking pasanin sa kanila. Ang sitwasyong ito ay nagpapakita ng isang panahon ng pampulitikang kawalang-tatag at pang-ekonomiyang paghihirap para sa Juda, kung saan ang mga banyagang kapangyarihan ay nagtakda ng mga tuntunin na nakaapekto sa araw-araw na buhay ng mga mamamayan.
Ang utos ni Josias na ipagdiwang ang Paskuwa ay isang mahalagang hakbang upang muling ipaalala sa mga tao ang kanilang pagkakaisa at pananampalataya sa Diyos. Sa kabila ng mga hamon, ang pagdiriwang na ito ay nagsisilbing simbolo ng pag-asa at katatagan ng bayan. Ang mga ganitong okasyon ay nagbibigay-diin sa halaga ng pagkakaroon ng matibay na pamumuno na nagtataguyod ng kabutihan ng lahat, lalo na sa panahon ng krisis. Ang pagkilala sa mga tradisyon at pagdiriwang ay mahalaga upang mapanatili ang pagkakaisa at lakas ng loob ng mga tao sa harap ng mga pagsubok, at nagsisilbing paalala na sa kabila ng mga pagsubok, ang pananampalataya at pagkakaisa ay nagbibigay ng lakas at pag-asa.
