Si Jehoiachin, na dating hari ng Juda, ay nahuli sa Babilonya. Sa kabila ng kanyang sitwasyon, siya ay nakatagpo ng pabor mula sa hari ng Babilonya, na nagbigay sa kanya ng pang-araw-araw na pagkain para sa natitirang bahagi ng kanyang buhay. Ang pagkilos na ito ng kabaitan at pagkakaloob ay mahalaga, dahil ipinapakita nito na kahit sa mga panahon ng hirap at pagkakahiwalay, may mga pagkakataon ng biyaya at awa. Ang mga aksyon ng hari ng Babilonya ay nagpapaalala sa atin na ang awa ay maaaring lumampas sa mga hangganan ng politika at kultura, nag-aalok ng pag-asa at sustento sa gitna ng mga pagsubok.
Ang kwento ni Jehoiachin ay nag-uudyok sa mga mananampalataya na magtiwala sa banal na pagkakaloob, kahit na ang mga kalagayan ay tila masama. Ito rin ay paalala ng kahalagahan ng pagpapakita ng kabaitan at pagiging mapagbigay sa iba, anuman ang kanilang nakaraan o kasalukuyang sitwasyon. Ang kwento ng allowance ni Jehoiachin ay patunay ng patuloy na kapangyarihan ng biyaya, na nagpapakita na kahit sa pagkabihag, ang isang tao ay maaaring makaranas ng mga biyaya ng pag-aalaga at suporta. Inaanyayahan tayo nitong pag-isipan kung paano natin maipapakita ang katulad na kabaitan sa mga tao sa ating paligid, na nagtataguyod ng diwa ng awa at pag-unawa sa ating mga buhay.
