Ang muling pagkabuhay ni Jesus ay isang napakahalagang kaganapan sa Kristiyanismo, na nagsasaad ng tagumpay laban sa kamatayan at ang pangako ng buhay na walang hanggan. Ang mga apostol, bilang mga direktang saksi, ay may mahalagang papel sa pagpapalaganap ng mensaheng ito, na bumubuo sa pundasyon ng pananampalatayang Kristiyano. Ang kanilang patotoo ay hindi lamang isang makasaysayang salaysay kundi isang deklarasyon ng kapangyarihan at katapatan ng Diyos. Ang kaganapang ito ay nagpapakita na sa pamamagitan ni Jesus, ang mga nananampalataya ay may access sa isang bagong uri ng buhay na lumalampas sa pisikal na kamatayan, na nag-aalok ng pag-asa at katiyakan ng isang hinaharap kasama ang Diyos.
Ang muling pagkabuhay ay nagsisilbing patunay din ng mga turo ni Jesus at ng kanyang banal na kalikasan. Ito ay nagbibigay ng katiyakan sa mga Kristiyano na ang kanilang pananampalataya ay nakabatay sa isang katotohanan na nasaksihan at naranasan ng mga taong nakasama ni Jesus. Ang katiyakang ito ay nagbibigay kapangyarihan sa mga nananampalataya na mamuhay nang may layunin at tapang, na alam na ang kanilang pananampalataya ay hindi nasasayang. Ang muling pagkabuhay ay paalala na ang pag-ibig at kapangyarihan ng Diyos ay higit pa sa anumang hamon sa mundo, na nagbibigay ng aliw at lakas upang harapin ang mga pagsubok ng buhay na may pag-asa at tibay.