Sa korte ng Babilonya, sina Daniel at ang kanyang mga kasama, sina Hananiah, Mishael, at Azariah, ay kabilang sa mga kabataang napili upang maglingkod kay Haring Nebuchadnezzar. Sa kabila ng kanilang sitwasyon bilang mga bihag sa isang banyagang lupa at kultura, nanatili silang tapat sa kanilang pananampalataya at mga prinsipyo. Ang kanilang pagsunod sa Diyos at pagtanggi na makipagkompromiso sa kanilang mga paniniwala ay nagdulot sa kanila ng mga biyayang kaalaman at pang-unawa na higit pa sa kanilang mga kapwa. Nang personal na interbyuhin sila ng hari, napansin niyang wala nang ibang makakapantay sa kanilang talino at kakayahan. Ito ay nagresulta sa kanilang pagkatalaga sa serbisyo ng hari, isang mahalagang posisyon sa kabila ng kanilang katayuan bilang mga bihag.
Ang kwento nilang ito ay isang makapangyarihang patotoo na ang katapatan sa Diyos ay maaaring magdala ng hindi inaasahang mga biyaya at oportunidad, kahit sa pinakamasalimuot na mga sitwasyon. Pinapaalala nito sa mga mananampalataya na pinararangalan ng Diyos ang mga nagmamahal sa Kanya, at na ang pagpapanatili ng integridad at pananampalataya ay maaaring magdala ng banal na pabor at pagkilala. Ang talatang ito ay nagtuturo sa mga Kristiyano na magtiwala sa plano ng Diyos at manatiling matatag sa kanilang mga paninindigan, na alam na magagamit sila ng Diyos para sa Kanyang mga layunin, anuman ang kanilang kalagayan.
