Sa panahon ng matinding hidwaan sa kasaysayan ng Israel, anim na daang lalaki ang nakaligtas sa pagkawasak sa pamamagitan ng pagtakas sa disyerto. Nakahanap sila ng kanlungan sa bato ng Rimmon, kung saan sila nanirahan ng apat na buwan. Ang lokasyong ito ay nagbigay sa kanila ng pansamantalang kanlungan mula sa karahasan at kaguluhan na sumalanta sa kanilang bayan. Ang bato ng Rimmon ay sumasagisag sa isang lugar ng kaligtasan at proteksyon, na naglalarawan kung paano, kahit sa pinakamadilim na mga panahon, may pag-asa para sa kaligtasan at muling pagbangon.
Ang kwento ng mga lalaking ito ay nagsisilbing halimbawa ng katatagan at determinasyon ng espiritu ng tao. Sa kabila ng pagiging kulang sa bilang at harapin ang napakalaking hamon, sila ay naghanap ng lugar kung saan maaari silang muling magtipon at magplano ng kanilang susunod na hakbang. Ang kwentong ito ay nag-uudyok sa atin na maghanap ng kanlungan, kapwa sa pisikal at espiritwal, kapag tayo ay nahaharap sa mga pagsubok sa buhay. Nagpapaalala ito na kahit na tila masama ang mga kalagayan, palaging may posibilidad para sa pagbangon at kapayapaan. Ang bato ng Rimmon ay nagiging metapora para sa lakas at tapang na kinakailangan upang makayanan at malampasan ang mga pagsubok.
