Sa talatang ito, binibigyang-diin ni Pablo ang konsepto ng pagpapawalang-sala, na nangangahulugang ideklarang matuwid sa paningin ng Diyos. Ang pagpapawalang-salang ito ay hindi isang bagay na makakamit sa pamamagitan ng sariling pagsisikap o pagsunod sa batas. Sa halip, ito ay isang regalo na malayang ibinibigay sa pamamagitan ng biyaya ng Diyos. Ang biyaya, sa teolohiya ng Kristiyanismo, ay tumutukoy sa hindi karapat-dapat na pabor ng Diyos sa sangkatauhan. Ang biyayang ito ay naipapakita sa pamamagitan ng pagtubos na ibinibigay ni Cristo Jesus. Ang pagtubos ay nagsasangkot ng pagbili pabalik o paglaya mula sa pagkaalipin ng kasalanan, at ito ay nakakamit sa pamamagitan ng sakripisyong kamatayan at muling pagkabuhay ni Jesus.
Ang talatang ito ay nag-uugat sa isang pangunahing doktrina ng Kristiyanismo: ang kaligtasan ay isang banal na regalo, hindi isang tagumpay ng tao. Ito ay bukas sa lahat ng tao, anuman ang kanilang pinagmulan o nakaraang mga kilos, dahil ito ay nakabatay sa pag-ibig at awa ng Diyos. Ang mensaheng ito ay sentro sa pananampalatayang Kristiyano, nag-aalok ng pag-asa at katiyakan na sinuman ay maaaring makipagkasundo sa Diyos sa pamamagitan ng pananampalataya kay Cristo Jesus. Ang talatang ito ay nag-uudyok sa mga mananampalataya na yakapin ang biyayang ito at mamuhay sa kalayaan at katuwiran na dala nito.