Ang talatang ito ay nagtuturo sa atin ng isang mahalagang aral tungkol sa pagtulong sa mga nangangailangan. Sa mga pagkakataon ng hirap at pagsubok, madalas tayong nakatuon sa ating sariling mga problema at nakakalimutan ang mga pagkakataon na makapagbigay ng tulong sa iba. Ang pag-aalaga sa mahihirap ay hindi lamang isang simpleng gawa; ito ay isang paraan ng pagpapautang sa Panginoon. Kapag tayo ay nag-aalaga sa mga nangangailangan, tayo ay naglalagay ng ating tiwala sa Kanya at sa Kanyang mga pangako. Ang Diyos ay tapat na magbabayad sa atin sa Kanyang kabutihan.
Minsan, ang ating mga pagsubok ay nagiging dahilan upang hindi natin makita ang mga pagkakataon na ibinibigay sa atin. Ang talatang ito ay nagsisilbing paalala na ang ating mga gawa ng kabutihan ay may mga kapalit na biyaya mula sa Diyos. Sa pamamagitan ng pagtulong sa iba, nagiging daan tayo upang makatagpo ng mga bagong pagkakataon at pagpapala sa ating sariling buhay. Ang pagkakaroon ng pusong mapagbigay ay nagbubukas ng mga pintuan ng pag-asa at pagpapagaling, hindi lamang para sa mga tinutulungan natin kundi para din sa ating sarili.
