Paweł zwraca się do wątpliwości, które mieli niektórzy Koryntianie odnośnie zmartwychwstania umarłych. Przedstawia logiczny argument: jeśli nie ma zmartwychwstania, to sam Chrystus nie mógł zostać wskrzeszony. To stwierdzenie podkreśla istotny charakter zmartwychwstania w doktrynie chrześcijańskiej. Zmartwychwstanie Chrystusa jest fundamentem wiary chrześcijańskiej, symbolizującym zwycięstwo nad grzechem i śmiercią. Bez niego cała podstawa chrześcijańskiej nadziei się załamuje. Zmartwychwstanie nie jest jedynie wydarzeniem w historii, ale obietnicą przyszłej nadziei dla wszystkich wierzących. Zapewnia ich, że ich wiara nie jest daremna i że ich grzechy są odpuszczone. To przesłanie zachęca wierzących do wytrwania w wierze, ufając obietnicy życia wiecznego i przemieniającej mocy zmartwychwstania Chrystusa. Przypomina, że zmartwychwstanie jest świadectwem mocy i miłości Boga, oferującym zapewnienie i nadzieję wszystkim, którzy wierzą.
Argument Pawła jest zarówno teologiczny, jak i praktyczny, wzmacniając znaczenie zmartwychwstania w codziennym życiu chrześcijańskim. Wzywa wierzących do życia w świetle tej prawdy, kształtując ich życie wokół nadziei i pewności, które płyną z zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią.
