Filistyni, cierpiący z powodu plag po zdobyciu Arki Przymierza, postanawiają ją zwrócić Izraelitom. Otrzymują radę, aby użyć nowego wozu oraz dwóch krów, które niedawno miały cielęta, ale nigdy nie były zaprzęgnięte. Wybór krów, które niedawno urodziły, oraz oddzielenie ich od cieląt ma istotne znaczenie. Normalnie te krowy opierałyby się oddaleniu od swoich młodych, co czyniłoby mało prawdopodobnym, że same skierują się w stronę Izraela. Taki układ służy jako test, aby określić, czy Bóg Izraela rzeczywiście stoi za ich nieszczęściami. Jeśli krowy, wbrew swoim naturalnym instynktom, udadzą się prosto do Izraela, potwierdzi to boską interwencję. Akt zwrotu Arki jest zarówno uznaniem mocy Boga, jak i próbą zaspokojenia Jego woli. Wiersz podkreśla znaczenie uznawania boskiej władzy oraz gotowości do działania zgodnie z boską wolą, nawet gdy stoi to w sprzeczności z naturalnymi oczekiwaniami. Ilustruje również szacunek Filistynów dla Boga Izraela, mimo ich początkowej opozycji.
W ten sposób Filistyni starają się zrozumieć, czy ich cierpienia są wynikiem działania Boga, co pokazuje ich dążenie do zrozumienia i uznania boskiej mocy.