W chwili introspekcji mówca rozważa nieuchronność śmierci, która dotyka zarówno mądrych, jak i głupich. To odkrycie skłania do głębokiego pytania o wartość mądrości, jeśli nie zmienia ona ostatecznego wyniku życia. Stwierdzenie, że i to jest marnością, odzwierciedla powracający motyw w Księdze Koheleta: poszukiwanie sensu w świecie, gdzie ludzkie wysiłki często wydają się ulotne i niezadowalające. Werset ten zachęca czytelników do zastanowienia się nad tym, co naprawdę ma znaczenie poza tym, co tymczasowe i namacalne. Sugeruje, że chociaż mądrość jest cenna, sama w sobie nie może zapewnić ostatecznego spełnienia ani ucieczki od życiowej ostateczności. Fragment ten zaprasza do głębszego odkrywania duchowych i wiecznych prawd, które oferują nadzieję i sens poza ograniczeniami doczesnego istnienia. Uznając granice ludzkiego zrozumienia i osiągnięć, otwiera drogę do poszukiwania głębszej więzi z boskością i wiecznością.
I rzekłem w sercu swoim: "Jakie będzie los mądrego, taki będzie los głupiego; po co więc byłem mądry?" I rzekłem w sercu swoim, że i to jest marnością.
Koheleta 2:15
FaithAi Wyjaśnia
Więcej z Koheleta
Powiązane Wersety
Więcej Rozdziałów w Koheleta
Wierzący pogłębiają swoją wiarę z FaithAi
Tysiące użytkowników codziennie doświadcza duchowego wzrostu i odnowionej relacji z Bogiem.