W czasie ukrzyżowania Jezusa, rzymscy żołnierze wykonali zwyczajowy akt podziału odzieży ofiary. Była to typowa praktyka, ponieważ odzież miała wartość i często była postrzegana jako forma wynagrodzenia dla żołnierzy. Jednak tunika Jezusa była wyjątkowa. Wykonana w jednym kawałku, była trudna do podziału bez zniszczenia. Bezszwowa natura tej odzieży symbolizuje jedność i kompletność misji Jezusa na ziemi.
Działanie podziału Jego szat wypełnia również proroctwo zawarte w Psalmie 22:18, które mówi o rzucaniu losów na odzież. To połączenie z proroctwem podkreśla boski plan i wypełnienie Pisma przez życie i śmierć Jezusa. Bezszwowa tunika może być postrzegana jako metafora nienaruszonej natury przesłania Jezusa oraz całości zbawienia, które oferuje. Nawet w obliczu cierpienia i ludzkiej okrucieństwa, integralność celu i miłości Jezusa pozostaje nienaruszona, oferując potężne przypomnienie o Jego trwałej obecności i nadziei, którą przynosi wierzącym.