Izraelici, pod przewodnictwem Mojżesza, wykonują Boży rozkaz pomsty na Madianitach. W tym fragmencie wymieniani są pięciu królów Madianitów, którzy zostali zabici, co podkreśla dokładność zwycięstwa Izraelitów. Wspomniany jest również Balaam, syn Beora, który został zabity mieczem. Balaam jest postacią znaczącą, ponieważ wcześniej został wynajęty przez króla Moabu, Balaka, aby przekląć Izraelitów. Jednak Bóg interweniował, a Balaam zamiast tego błogosławił Izrael. Mimo to, później doradził Madianitom, jak prowadzić Izraelitów do grzechu, co doprowadziło do zarazy wśród nich. Jego śmierć tutaj oznacza koniec jego wpływu i stanowi surowe przypomnienie o konsekwencjach wprowadzania Bożego ludu na złą drogę.
Fragment ten podkreśla temat sprawiedliwości boskiej i wypełnienia Bożych obietnic. Zwraca również uwagę na znaczenie wierności Bogu oraz poważne konsekwencje grzechu i buntu. Narracja ilustruje, że chociaż Bóg jest cierpliwy i miłosierny, istnieje czas na osąd i wypełnienie Jego sprawiedliwych dekretów.