Zabdiel, syn Patachiasza, był dowódcą, który wyruszył do walki w siódmym miesiącu, co ilustruje starannie zorganizowaną strukturę armii króla Dawida. Każda z dwunastu dywizji liczyła 24 000 żołnierzy, co świadczy o przemyślanej strategii i gotowości do obrony królestwa. Taki podział sił zbrojnych nie tylko gwarantował bezpieczeństwo, ale także umożliwiał efektywne zarządzanie zasobami ludzkimi.
Wspomnienie o Zabdielu z rodziny Efraima podkreśla znaczenie dziedzictwa rodzinnego w kontekście przywództwa. Rodzina Efraima miała swoje korzenie w historii Izraela, co dodaje głębi duchowej do jego roli. System rotacyjnych dywizji wojskowych sprzyjał poczuciu wspólnej odpowiedzialności i jedności wśród plemion Izraela, co ukazuje mądrość i dalekowzroczność rządów Dawida. Takie podejście do organizacji armii miało na celu nie tylko obronę, ale także budowanie silnej społeczności opartej na wzajemnym wsparciu i współpracy.